Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

no es de oro

  • 1 oro

    'oro
    m
    1) Gold n
    2) (fig)

    Tu madre tiene un corazón de oro. — Deine Mutter hat ein Herz aus Gold.

    3) (fig)
    sustantivo masculino
    1. [metal] Gold das
    2. (figurado) [dinero] Kohle die
    no es oro todo lo que reluce es ist nicht alles Gold, was glänzt
    ————————
    oros sustantivo masculino plural
    ————————
    oro negro sustantivo masculino
    oro
    oro ['oro]
    num1num (metal) Gold neutro; oro de ley Feingold neutro; bañado en oro vergoldet; de oro golden; color oro goldfarben; como los chorros del oro (familiar) wie geleckt; guardar como oro en paño wie seinen Augapfel hüten; pagar a peso de oro mit Gold aufwiegen; prometer a alguien el oro y el moro (familiar) jdm das Blaue vom Himmel versprechen; mi palabra es oro auf mein Wort ist Verlass; valer su peso en oro nicht mit Gold aufzuwiegen sein; no es oro todo lo que reluce (proverbio) es ist nicht alles Gold, was glänzt
    num2num (dinero) Gold(geld) neutro; hacerse de oro steinreich werden; nadar en oro im Geld schwimmen familiar

    Diccionario Español-Alemán > oro

  • 2 oro

    òro m 1) золото oro di coppella -- чистое <чистейшее> золото oro colato -- цельное <литое> золото prendere qc per oro colato fig -- принять что-л за чистую монету oro in foglia -- листовое золото oro in verghe -- золото в слитках incastonare con oro -- оправлять в золото pagare in oro -- платить золотом <в золотой валюте> nuotare nell'oro fig -- купаться в золоте d'oro а) золотой б) золотистый capelli d'oro -- золотистые волосы в) fam замечательный; исключительный; добрый( о человеке) un' occasione d'oro -- великолепный случай un'accoglienza d'oro -- великолепнейший прием parole d'oro -- золотые слова una ragazza d'oro -- замечательная девушка un'uomo d'oro -- золотой <замечательный> человек avere le dita d'oro (a cucire, a ricamare) -- быть искусницей, иметь золотые руки (о портнихе, вышивальщице) ha <Х> un cuore d'oro -- у него золотое сердце questa pioggia Х tant'oro per la campagna -- этот дождь так нужен для полей 2) pl золотые изделия oro nero -- черное золото (нефть, уголь) oro di Bologna( che diventa rosso dalla vergogna) -- поддельное <фальшивое> золото nemmeno per tutto l'oro del mondo -- ни за что на свете non Х tutt'oro quel che (ri)luce prov -- не все то золото, что блестит oro non guasta lavoro prov -- добрая плата работе не помеха( ср кашу маслом не испортишь)

    Большой итальяно-русский словарь > oro

  • 3 oro

    òro m 1) золото oro di coppella — чистое <чистейшее> золото oro colato — цельное <литое> золото prendere qc per oro colato fig принять что-л за чистую монету oro in foglia — листовое золото oro in verghe — золото в слитках incastonare con oro оправлять в золото pagare in oro платить золотом <в золотой валюте> nuotare nell'oro fig купаться в золоте d'oro а) золотой б) золотистый capelli d'oro — золотистые волосы в) fam замечательный; исключительный; добрый ( о человеке) un' occasione d'oro великолепный случай un'accoglienza d'oro — великолепнейший приём parole d'oro — золотые слова una ragazza d'oro — замечательная девушка un'uomo d'oro — золотой <замечательный> человек avere le dita d'oro (a cucire, a ricamare) — быть искусницей, иметь золотые руки (о портнихе, вышивальщице) ha <è> un cuore d'oro — у него золотое сердце questa pioggia è tant'oro per la campagna этот дождь так нужен для полей 2) pl золотые изделия
    ¤ oro nero — чёрное золото (нефть, уголь) oro di Bologna( che diventa rosso dalla vergogna) — поддельное <фальшивое> золото nemmeno per tutto l'oro del mondo — ни за что на свете non è tutt'oro quel che (ri)luce prov — не всё то золото, что блестит oro non guasta lavoro prov — добрая плата работе не помеха (ср кашу маслом не испортишь)

    Большой итальяно-русский словарь > oro

  • 4 oro

    ōro, āvī, ātum, āre (ōs, oris), sich durch den Mund vernehmen lassen, reden, I) im allg., reden, sprechen, a) übh.: α) absol.: talibus orabat dictis, Verg.: iuveni oranti subitus tremor occupat artus, Verg.: orantis medias deseruere preces, Ov. – β) m. Acc. der Sache: bonum aequomque oras, Plaut.: ius (= aequom) hic orat (mit scherzh. Anspielung auf das Rechtsprechen des Prätors), Plaut.: u. so ius bonum oras, Plaut. – b) als Redner, öffentlich (vor Gericht) sprechen, reden, orandi nescius, kein Redner, Tac.: orandi validus, ein tüchtiger Redner, Tac.: ars orandi, die Redekunst, Quint.: orandi scientia, Quint.: genus orandi, Tac.: orandi genus lene iucundumque, Aur. Vict.: scio nunc tibi esse praecipuum studium orandi, ich weiß, daß gegenwärtig die gerichtliche Beredsamkeit dein vorzügliches Studium ist, Quint.: vestra in nos promerita complecti orando, Cic.: Latine Graeceque vel in orando vel in fingendis poëmatibus promptus et facilis ad extemporalitatem usque, Suet. – m. pro u. Abl., causam dixit et ipse pro se oravit, hielt selbst für sich die Verteidigungsrede, Liv. 39, 40, 12. – Partiz. subst., orantes, die Redenden, die Redner, Tac. dial. 6. § 6. – c) etw. öffentl. besprechen, etw. vortragen, über etw. verhandeln, rem ubi pacunt (pagunt), orato, wo ein Vertrag geschlossen wird, da soll er verhandelt werden, XII tabb. fr.: causam, Cic., Liv. u. Tac.: capitis causam, Cic.: causas melius, Verg.: litem, Cic.

    II) bittend ansprechen, anrufen, ersuchen, bitten, a) im allg.: α) m. Acc. der Pers., die man bittet: virginem, Liv. Andr.: longis Hecaten ululatibus, Ov.: principem agnitum oraverat, er hatte den Kaiser erkannt u. bei ihm Abbitte getan, Tac. – oft (parenthet.) oro te, ich bitte dich, dic, oro te, clarius, Cic.: ne illa quidem, oro vos, movent? Liv.: quid, oro te, habent liberale isti ieiuni vomitores? Sen. – β) m. Acc. des Ggstds., um den man bittet, um etwas ansprechen, anhalten, anrufen, ersuchen, bitten, etw. erbitten, eius mortem, Ter.: vitam, Verg.: vitam suppliciter, Liv.: auxilium ad bellum, Liv.: finem malorum, Ov.: veniam, Ov.: hanc extremam veniam (Gnade, Gunst), Verg.: im Passiv m. dopp. Nom., socer non orandus erat, vi sed faciendus Erechtheus, ich mußte mir E. zum Schw. nicht erbitten, sondern ihn mit Gewalt dazu machen, Ov. met. 6, 701. – m. Ang. wem? für wen? wozu? durch Dat., gnato filiam, Ter.: opes rebus affectis, Liv.: opem valetudini, Suet.: veniam dapibus nullisque paratibus, Ov.: tempus sermoni, Tac. – γ) m. Acc. der Pers.u. Acc. der Sache: scin quid te orem? Ter.: quod ego te per dextram hanc oro, Ter.: hoc consulem, Liv.: multa deos, Verg.: auxilia regem, Liv.: alqm libertatem, Suet. – δ) m. ut od. ne u. Konj. od. m. bl. Coniunctiv, teils ohne Acc. der Pers., m. ut u. Konj., gnatam ut det oro, vixque id exoro, Ter.: peto a te vel, si pateris, oro, ut homines miseros conserves incolumes, Cic.: morte me ut vindices ab Romanorum arbitrio, oro obtestorque, Liv.: orat atque obsecrat, ut sibi parcat, Caes.: orat multis et supplicibus verbis, ut liceat et ut sibi rescribam, Cic.: Curianus orabat, ut sibi donarem portionem meam, Plin. ep. – m. ne u. Konj., rogare et orare, ne illos supplices aspernarer, quos etc., Cic.: ecce amici orantes obsecrantesque, ne reliqua recitaret, Plin. ep. – m. bl. Coniunctiv, velatis manibus orant, ignoscamus peccatum suum, Plaut.: quod superest, oro, liceat dare tuta per undas vela tibi, Verg.: faveas, oramus, Ov.: tum mater orari, hortari, iubere, quoquo modo fugerem, Plin. ep.: orant, suppliciis suis potius saturaret se quam contumeliis, Iustin.: oro quaesoque, non obirascaris mihi, Claud. Mam. – teils m. Acc. der Pers., m. ut u. Konj., oro te, mihi ut ignoscas, Plaut.: rogat oratque te, ut sibi per te liceat vitam in egestate degere, Cic.: te oro et obsecro, ut mihi per hos conserves eum, Cic.: reliquum est, ut te orem, ut valetudini tuae diligentissime servias, Cic.: Arria milites orabat, ut simul imponeretur (eingeschifft werde), Plin. ep.: deos semper oravi, ut, quod evenit, periret Tiberius, Suet.: Minervam genibus (auf den Kn.) nixus obsecro atque oro, ut etc., Fronto: m. ne u. Konj., rogat eos atque orat, ne oppugnent filium suum, Cic.: Timoleon omnes oravit, ne id facerent, Nep.: omnes vos oratos volo (ich will euch alle gebeten haben), ne plus iniquom possit quam aequom oratio, Ter. – teils m. vorhergeh. allg. Acc., m. folg. ut od. ne u. Konj., idque postremum parentes suos liberi orabant, ut levandi sui cruciatus causā lictori pecunia daretur, Cic.: illud te ad extremum et oro et hortor, ut in extrema parte muneris ac negotii tui diligentissimus sis, Cic.: quod te, Aesculapi, et te, Salus, ne quid sit huius oro, Ter. Hec. 338. – teils m. ab u. Abl. der Pers., m. folg. ut od. ne (ni) u. Konj., mit u. ohne vorhergeh. allg. Acc., hoc me a vobis orare Iuppiter iussit, ut conquaestores singula in subsellia eant, Plaut. Amph. prol. 65: primum hoc abs te oro, ni me inexorabilem faxis, Pacuv. tr. 122: petivit oravitque a suis amicissimis impense, ut Aeneida adolerent, Gell. 17, 10, 7: oratus ab Artario medico, ne in castris remaneret, Vell. 2, 70, 1. – teils m. cum u. Abl. der Pers.u. m. Acc. der Sache, tu vero face quod tecum precibus pater orat, Enn. ann. 20: m. folg. ut u. Konj., egi atque oravi tecum, uxorem ut duceres, Ter.: tecum oro et quaeso, ut ei detur, Plaut.: m. vorhergeh. allg. Acc., hoc tecum oro, ut illius animum atque ingenium regas, Plaut. – ε) m. folg. Infin., teils ohne Acc. der Pers., die man bittet, oratus sum huc venire, Plaut.: iam pridem a me illos abducere orat, Verg.: oratque mori, Sen. tr. – teils m. Acc. der Pers., principem orabat deligere senatores, ex quibus etc., Tac. ann. 6, 2: Vibidiam oravit pontificis maximi aures adire, Tac. ann. 11, 32; u. so Tac. ann. 12, 9 u. 13, 13. – ζ) m. folg. Acc. u. Infin. Praes. Pass., vel Aegypti praeturam concedi sibi oraret, Suet. Ner. 47, 2: quis (occultis precibus) permitti Meherdaten patrium ad fastigium orabant, Tac. ann. 11, 10 extr. – η) m. pro u. Abl., nec pro civibus se orare, sed pro innoxio patriae solo et pro urbe, Iustin. 11, 4, 4: ut Octavius orandus sit pro salute cuiusquam civis, Cic. ep. ad Brut. 1, 16, 2: m. folg. ut u. Konj., ut (deum) pro illa ores, ut sit propitius, Plaut asin. 783. – θ) m. Dat. für wen? venit oratum filio, Plaut. trin. 611. – ι) beim Imperativ, per deos oro, este mei memores, Ov. met. 13, 376 sqq.: remove istaec, oro te, Suet. Caes. 49, 3: absiste inceptis, oro, Sil. 11, 336 (vgl. 11, 350). – κ) ganz absol.: oro, obsecro, ignosce, Cic.: oremus, accusemus, gravius denique minitemur, Ter.: per genua (fußfällig) orare conans, Suet.: orandi iam finem face, Ter.: sororem dare Prusiae precanti atque oranti, Liv.: oranti surdas praebere aures, Ov. – b) beten, talibus orabat dictis, Verg. Aen. 6, 124: mulierem decalvatam orare non decet, Ambros. in Luc. 6. § 19: idem (Christus) secessurus orandi gratiā, ut solebat, in montem, Lact. 4, 15, 20: Passiv unpers., oratur, es wird gebetet, Sidon. epist. 5, 14, 3. – / Synk. Perf. orasti, Plaut. mil. 1269: 2. Pers. Coni. Perf. orasseis (= oraveris), Plaut. Epid. 728 G.

    lateinisch-deutsches > oro

  • 5 oro

    ōro, āvī, ātum, āre (ōs, oris), sich durch den Mund vernehmen lassen, reden, I) im allg., reden, sprechen, a) übh.: α) absol.: talibus orabat dictis, Verg.: iuveni oranti subitus tremor occupat artus, Verg.: orantis medias deseruere preces, Ov. – β) m. Acc. der Sache: bonum aequomque oras, Plaut.: ius (= aequom) hic orat (mit scherzh. Anspielung auf das Rechtsprechen des Prätors), Plaut.: u. so ius bonum oras, Plaut. – b) als Redner, öffentlich (vor Gericht) sprechen, reden, orandi nescius, kein Redner, Tac.: orandi validus, ein tüchtiger Redner, Tac.: ars orandi, die Redekunst, Quint.: orandi scientia, Quint.: genus orandi, Tac.: orandi genus lene iucundumque, Aur. Vict.: scio nunc tibi esse praecipuum studium orandi, ich weiß, daß gegenwärtig die gerichtliche Beredsamkeit dein vorzügliches Studium ist, Quint.: vestra in nos promerita complecti orando, Cic.: Latine Graeceque vel in orando vel in fingendis poëmatibus promptus et facilis ad extemporalitatem usque, Suet. – m. pro u. Abl., causam dixit et ipse pro se oravit, hielt selbst für sich die Verteidigungsrede, Liv. 39, 40, 12. – Partiz. subst., orantes, die Redenden, die Redner, Tac. dial. 6. § 6. – c) etw. öffentl. besprechen, etw. vortragen, über etw. verhandeln, rem ubi pacunt (pagunt), orato, wo ein Vertrag geschlossen wird, da soll er verhandelt werden, XII tabb. fr.:
    ————
    causam, Cic., Liv. u. Tac.: capitis causam, Cic.: causas melius, Verg.: litem, Cic.
    II) bittend ansprechen, anrufen, ersuchen, bitten, a) im allg.: α) m. Acc. der Pers., die man bittet: virginem, Liv. Andr.: longis Hecaten ululatibus, Ov.: principem agnitum oraverat, er hatte den Kaiser erkannt u. bei ihm Abbitte getan, Tac. – oft (parenthet.) oro te, ich bitte dich, dic, oro te, clarius, Cic.: ne illa quidem, oro vos, movent? Liv.: quid, oro te, habent liberale isti ieiuni vomitores? Sen. – β) m. Acc. des Ggstds., um den man bittet, um etwas ansprechen, anhalten, anrufen, ersuchen, bitten, etw. erbitten, eius mortem, Ter.: vitam, Verg.: vitam suppliciter, Liv.: auxilium ad bellum, Liv.: finem malorum, Ov.: veniam, Ov.: hanc extremam veniam (Gnade, Gunst), Verg.: im Passiv m. dopp. Nom., socer non orandus erat, vi sed faciendus Erechtheus, ich mußte mir E. zum Schw. nicht erbitten, sondern ihn mit Gewalt dazu machen, Ov. met. 6, 701. – m. Ang. wem? für wen? wozu? durch Dat., gnato filiam, Ter.: opes rebus affectis, Liv.: opem valetudini, Suet.: veniam dapibus nullisque paratibus, Ov.: tempus sermoni, Tac. – γ) m. Acc. der Pers.u. Acc. der Sache: scin quid te orem? Ter.: quod ego te per dextram hanc oro, Ter.: hoc consulem, Liv.: multa deos, Verg.: auxilia regem, Liv.: alqm libertatem, Suet. – δ) m. ut od. ne u. Konj. od. m. bl. Coniunctiv, teils ohne
    ————
    Acc. der Pers., m. ut u. Konj., gnatam ut det oro, vixque id exoro, Ter.: peto a te vel, si pateris, oro, ut homines miseros conserves incolumes, Cic.: morte me ut vindices ab Romanorum arbitrio, oro obtestorque, Liv.: orat atque obsecrat, ut sibi parcat, Caes.: orat multis et supplicibus verbis, ut liceat et ut sibi rescribam, Cic.: Curianus orabat, ut sibi donarem portionem meam, Plin. ep. – m. ne u. Konj., rogare et orare, ne illos supplices aspernarer, quos etc., Cic.: ecce amici orantes obsecrantesque, ne reliqua recitaret, Plin. ep. – m. bl. Coniunctiv, velatis manibus orant, ignoscamus peccatum suum, Plaut.: quod superest, oro, liceat dare tuta per undas vela tibi, Verg.: faveas, oramus, Ov.: tum mater orari, hortari, iubere, quoquo modo fugerem, Plin. ep.: orant, suppliciis suis potius saturaret se quam contumeliis, Iustin.: oro quaesoque, non obirascaris mihi, Claud. Mam. – teils m. Acc. der Pers., m. ut u. Konj., oro te, mihi ut ignoscas, Plaut.: rogat oratque te, ut sibi per te liceat vitam in egestate degere, Cic.: te oro et obsecro, ut mihi per hos conserves eum, Cic.: reliquum est, ut te orem, ut valetudini tuae diligentissime servias, Cic.: Arria milites orabat, ut simul imponeretur (eingeschifft werde), Plin. ep.: deos semper oravi, ut, quod evenit, periret Tiberius, Suet.: Minervam genibus (auf den Kn.) nixus obsecro atque oro, ut etc., Fronto: m. ne u. Konj., rogat eos atque orat, ne oppugnent filium suum, Cic.: Timoleon
    ————
    omnes oravit, ne id facerent, Nep.: omnes vos oratos volo (ich will euch alle gebeten haben), ne plus iniquom possit quam aequom oratio, Ter. – teils m. vorhergeh. allg. Acc., m. folg. ut od. ne u. Konj., idque postremum parentes suos liberi orabant, ut levandi sui cruciatus causā lictori pecunia daretur, Cic.: illud te ad extremum et oro et hortor, ut in extrema parte muneris ac negotii tui diligentissimus sis, Cic.: quod te, Aesculapi, et te, Salus, ne quid sit huius oro, Ter. Hec. 338. – teils m. ab u. Abl. der Pers., m. folg. ut od. ne (ni) u. Konj., mit u. ohne vorhergeh. allg. Acc., hoc me a vobis orare Iuppiter iussit, ut conquaestores singula in subsellia eant, Plaut. Amph. prol. 65: primum hoc abs te oro, ni me inexorabilem faxis, Pacuv. tr. 122: petivit oravitque a suis amicissimis impense, ut Aeneida adolerent, Gell. 17, 10, 7: oratus ab Artario medico, ne in castris remaneret, Vell. 2, 70, 1. – teils m. cum u. Abl. der Pers.u. m. Acc. der Sache, tu vero face quod tecum precibus pater orat, Enn. ann. 20: m. folg. ut u. Konj., egi atque oravi tecum, uxorem ut duceres, Ter.: tecum oro et quaeso, ut ei detur, Plaut.: m. vorhergeh. allg. Acc., hoc tecum oro, ut illius animum atque ingenium regas, Plaut. – ε) m. folg. Infin., teils ohne Acc. der Pers., die man bittet, oratus sum huc venire, Plaut.: iam pridem a me illos abducere orat, Verg.: oratque mori, Sen. tr. – teils m. Acc. der Pers., principem orabat
    ————
    deligere senatores, ex quibus etc., Tac. ann. 6, 2: Vibidiam oravit pontificis maximi aures adire, Tac. ann. 11, 32; u. so Tac. ann. 12, 9 u. 13, 13. – ζ) m. folg. Acc. u. Infin. Praes. Pass., vel Aegypti praeturam concedi sibi oraret, Suet. Ner. 47, 2: quis (occultis precibus) permitti Meherdaten patrium ad fastigium orabant, Tac. ann. 11, 10 extr. – η) m. pro u. Abl., nec pro civibus se orare, sed pro innoxio patriae solo et pro urbe, Iustin. 11, 4, 4: ut Octavius orandus sit pro salute cuiusquam civis, Cic. ep. ad Brut. 1, 16, 2: m. folg. ut u. Konj., ut (deum) pro illa ores, ut sit propitius, Plaut asin. 783. – θ) m. Dat. für wen? venit oratum filio, Plaut. trin. 611. – ι) beim Imperativ, per deos oro, este mei memores, Ov. met. 13, 376 sqq.: remove istaec, oro te, Suet. Caes. 49, 3: absiste inceptis, oro, Sil. 11, 336 (vgl. 11, 350). – κ) ganz absol.: oro, obsecro, ignosce, Cic.: oremus, accusemus, gravius denique minitemur, Ter.: per genua (fußfällig) orare conans, Suet.: orandi iam finem face, Ter.: sororem dare Prusiae precanti atque oranti, Liv.: oranti surdas praebere aures, Ov. – b) beten, talibus orabat dictis, Verg. Aen. 6, 124: mulierem decalvatam orare non decet, Ambros. in Luc. 6. § 19: idem (Christus) secessurus orandi gratiā, ut solebat, in montem, Lact. 4, 15, 20: Passiv unpers., oratur, es wird gebetet, Sidon. epist. 5, 14, 3. – Synk. Perf. orasti, Plaut. mil. 1269: 2. Pers. Coni. Perf. orasseis (= oraveris),
    ————
    Plaut. Epid. 728 G.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > oro

  • 6 oro

    ōro, āvi, ātum, 1 (orassis for oraveris, Plaut. Ep. 5, 2, 63), v. a. and n. [1. os, to speak]:

    oro ab ore,

    Varr. L. L. 6, § 76 Müll.
    I.
    In gen. (so obsol.):

    orare antiquos dixisse pro agere testimonio est, quod oratores dicti et causarum actores et qui rei publicae mandatas causas agebant,

    Fest. p. 198 Müll.:

    bonum aequumque oras,

    Plaut. Most. 3, 1, 151:

    talibus orabat Juno,

    Verg. A. 10, 96.—
    II.
    In partic.
    A.
    To treat, argue, plead (as an ambassador, advocate, etc.; class., but very rare; cf.

    ago): REM VBI PAGVNT ORATO, Fragm. XII. Tab.: matronis ipsis, quae raptae erant, orantibus,

    i. e. at their mediation, Cic. Rep. 2, 7, 13:

    causam capitis,

    to argue, plead, id. Brut. 12, 47:

    orandae litis tempus accommodare,

    id. Off. 3, 10, 43:

    si causa oranda esset,

    Liv. 39, 40, 6:

    causas melius,

    Verg. A. 6, 849:

    cum eo de salute suā agit, orat atque obsecrat,

    treats, speaks, Caes. B. C. 1, 22:

    causam dixit et ipse pro se oravit,

    plead his own cause, Liv. 39, 40, 12.—
    2.
    Of oratorical speaking, eloquence (freq. in Quint.): ars orandi, the oratorical art, art of oratory, Quint. prooem. § 4; id. 2, 15, 20; 9, 4, 3:

    orandi scientia,

    id. 1, 10, 2:

    orandi studium,

    id. 9, 4, 110; 8, 6, 20.—
    B.
    To pray, beg, beseech, entreat one (the predom. signif. in all periods and styles; syn.: rogo, obsecro, obtestor, supplico, precor); constr. usually with acc. of the pers. and of the thing, and with ut, ne (the less freq. constructions, v. infra).
    (α).
    With acc. of the pers. and of the thing:

    illud te ad extremum et oro et hortor, ut, etc.,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:

    multa deos orans,

    Verg. A. 9, 24:

    aliquem libertatem,

    Suet. Vesp. 16.—
    (β).
    With acc. of the pers. only: virginem orare, Liv. Andron. ap. Diom. p. 379 P: cum desubito me orat mulier, Enn. ap. Non. 517, 15 (Cax. v. 9 Vahl.); cf.:

    socer Non orandus erat, sed vi faciendus Erechtheus,

    not to be entreated, but compelled, Ov. M. 6, 701:

    Lydia, dic, per omnes Te deos oro, Sy barin cur properes amando perdere,

    Hor. C. 1, 8, 2.—
    (γ).
    With acc. of the thing for which one asks:

    gnato uxorem,

    to request a wife for one's son, Ter. And. 3, 2, 48:

    legati Romam missi, auxilium ad bellum orantes,

    to ask assistance, Liv. 21, 6:

    opem rebus affectis orantes,

    id. 6, 9:

    auxilia,

    Tac. A. 2, 46.—
    (δ).
    With ut: rogat oratque te Chrysogone, ut, etc., Cic. Rosc. Am. 49, 144:

    te, C. Flave, oro et obtestor, ut, etc.,

    id. Planc. 42, 104:

    te etiam atque etiam oro, ut, etc.,

    id. Att. 11, 1, 2:

    hoc me a vobis orare Juppiter jussit, ut, etc.,

    Plaut. Am. prol. 64.—
    (ε).
    With subj.:

    orant, ignoscamus peccatum suum,

    Plaut. Am. 1, 1, 101:

    et vocet oro,

    Verg. A. 11, 442:

    idque sinas, oro,

    Ov. P. 4, 1, 19.—
    (ζ).
    With ne:

    rogat eos atque orat, ne, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 39, § 96:

    quod te, Aesculapi, et te, Salus, ne quid sit hujus, oro,

    Ter. Hec. 3, 2, 3.—
    (η).
    With the imper.:

    absiste inceptis, oro,

    Sil. 11, 336.— With imper. and acc. of person, Verg. A. 2, 143; 4, 319; 10, 61 and 905.—
    (θ).
    With inf. or an object-clause:

    jampridem a me illos abducere Thestylis orat,

    Verg. E. 2, 43; id. A. 6, 313; 9, 231; Tac. A. 6, 2; 12, 9:

    vel Aegypti praefecturam concedi sibi oraret,

    Suet. Ner. 47.—
    (ι).
    With ab and abl. of a person, followed by ut or ne:

    primum hoc abs te oro, ni me inexorabilem faxis,

    Pac. Tr. 122:

    oravitque a suis, ut, etc.,

    Gell. 17, 10, 7:

    oratus ab Artorio, ne in castris remaneret,

    Vell. 2, 70, 1.—
    (κ).
    With cum aliquo: quod tecum pater orat, Enn. ap. Fest. p. 198 Müll. (Ann. v. 20 Vahl.):

    si is mecum oraret,

    Plaut. Cas. 2, 5, 15:

    tecum oro et quaeso, ut,

    id. Curc. 3, 1, 62:

    egi, atque oravi tecum, uxorem ut duceres,

    Ter. Hec. 4, 4, 64; cf. Caes. B. C. 1, 22; cited above, II. A.—
    (λ).
    With pro and the abl.:

    nec pro civibus se orare, sed pro, etc.,

    Just. 11, 4, 4:

    ut Octavius orandus sit pro salute cujusquam civis,

    Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 2; cf.:

    ut pro illā ores, ut sit propitius (deus),

    Plaut. As. 4, 1, 38.—
    b.
    Oro te, I pray thee, prithee, parenthetically, a formula of politeness (cf. quaeso):

    dic. oro te, clarius,

    Cic. Att. 4, 8, 1; Sen. Vit. Beat. 7, 1; Liv. 5, 5, 1; cf. Cic. Att. 7, 16, 3.—
    C.
    To pray, to supplicate God (eccl. Lat.); act.:

    oravit Dominum,

    Vulg. Judic. 13, 8:

    orationem quam orat,

    id. 3 Reg. 8, 29; id. 2 Par. 6, 21:

    filios, id. Job, 19, 17: Deum,

    id. Ecclus. 50, 24:

    orationes longas,

    id. Matt. 23, 14.—More often neutr.:

    pro te,

    Vulg. Gen. 20, 7:

    ut audias,

    id. ib. 43, 20:

    in loco isto,

    id. 3 Reg. 8, 30:

    contra viam civitatis,

    id. ib. 8, 44:

    ad Dominum,

    id. 4 Reg. 4, 33:

    cum lacrimis,

    id. Tob. 3, 1:

    unus orans et unus maledicens,

    id. Ecclus. 34, 29:

    spiritu et mente,

    id. 1 Cor. 14, 15:

    mulierem decalvatam orare non decet,

    Ambros. in Luc. 6, § 19:

    orandi gratia,

    Lact. 4, 15, 20.—Hence, P. a. as subst.: ōrans, antis, m., an orator:

    orantes,

    Tac. Dial. 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > oro

  • 7 ōrō

        ōrō āvī, ātus, āre    [1 os], to speak: talibus orabat Iuno, V.—To treat, argue, plead: matronis ipsis orantibus, i. e. at the mediation of: causam capitis, plead: causas melius, V.: cum eo de salute suā, treat, Cs.: ipse pro se oravit, pleaded his own cause, L.—To pray, beg, beseech, entreat, implore, supplicate: ‘me surpite morti,’ orabat, H.: orando surdas aurīs reddideras mihi, T.: socer Non orandus erat, vi sed faciendus, to be made my father-in-law, not by entreaty but by compulsion, O.: gnato uxorem, request a wife for, T.: Quod ego per hanc te dextram oro, T.: illud te, ut, etc., O.: multa deos orans, V.: te oro, ut redeat, T.: te etiam atque etiam oro, ut, etc.: oratos vos omnīs volo, Ne plus possit, etc., T.: quod ne faciatis, oro obtestorque vos: oro atque obsecro, adhibeatis misericordiam: et vocet oro, V.: istam, Oro, exue mentem, V.: Per deos oro... Este mei memores, O.: admittier orant (i. e. ut admittantur), V.: orantes primi transmittere cursum (i. e. ut primi transmitterent), V.: ut Octavius orandus sit pro salute cuiusquam civis.— Parenthet., with te or vos, I beg, prithee: dic, oro te, clarius: ne illa quidem, oro vos, movent? L.
    * * *
    I
    orare, oravi, oratus V
    beg, ask for, pray; beseech, plead, entreat; worship, adore
    II
    orere, -, - V

    Latin-English dictionary > ōrō

  • 8 oro

    oro
    oro ['lucida sans unicodeɔfont:ro]
      sostantivo Maskulin
     1 (metallo, colore) Gold neutro; oro biancogiallorosso Weiß-Gelb-Rotgold neutro; d'oro golden, aus Gold; il secolo d'oro das goldene Zeitalter; vale tant'oro quanto pesa das ist nicht mit Gold aufzuwiegen, das ist Gold wert; non è tutto oro quel che riluce proverbiale, proverbio es ist nicht alles Gold, was glänzt
     2 (denaro) Gold neutro, Geld neutro; nemmeno per tutto l'oro del mondo nicht um alles in der Welt; nuotare nell'oro im Geld schwimmen
     3 plurale (oggetti d'oro) Goldstücke neutro plurale Gold neutro
     4 plurale (di carte) Karo neutro

    Dizionario italiano-tedesco > oro

  • 9 oro

    oro s.m. 1. or ( anche fig): oro semplice or pur; oro estraibile or exploitable; età dell'oro âge d'or. 2. ( colore) or: giallo oro jaune or, jaune d'or. 3. al pl. ( gioielli d'oro) bijoux; ( oggetti d'oro) objets en or: gli ori di un museo les objets en or d'un musée. 4. al pl. ( nelle carte da gioco) deniers.

    Dizionario Italiano-Francese > oro

  • 10 oro

    ōro, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - [st2]1 [-] parler, dire. [st2]2 [-] parler en qualité d'ambassadeur, négocier. [st2]3 [-] parler en public, être orateur. [st2]4 [-] prier, demander, solliciter, implorer.    - orare litem: plaider un procès.    - orare causam: plaider une cause.    - orare aliquem ut: demander à qqn de.    - orare aliquem aliquid: demander qqch à qqn.    - orare aliquid ab aliquo: demander qqch à qqn.    - oro te (en incise): je t'en prie, de grâce.
    * * *
    ōro, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - [st2]1 [-] parler, dire. [st2]2 [-] parler en qualité d'ambassadeur, négocier. [st2]3 [-] parler en public, être orateur. [st2]4 [-] prier, demander, solliciter, implorer.    - orare litem: plaider un procès.    - orare causam: plaider une cause.    - orare aliquem ut: demander à qqn de.    - orare aliquem aliquid: demander qqch à qqn.    - orare aliquid ab aliquo: demander qqch à qqn.    - oro te (en incise): je t'en prie, de grâce.
    * * *
        Oro, oras, orare. Prier, Orer.
    \
        Orare aliquem in audaciam. Sallust. Le prier d'estre hardi, ou de faire un acte de hardiesse.
    \
        Nunc Chremem conueniam: orabo gnato vxorem. Terent. Je le prieray qu'il baille sa fille à mon filz en mariage.
    \
        Scin'quid te orem scire? Plaut. Scais tu que je te vouldroye bien prier de me dire?
    \
        Veniam dapibus orare. Ouid. Prier aucun qu'il nous pardonne le petit et maigre traictement de viandes que nous luy avons faict.
    \
        A te peto, vel potius et omnibus precibus oro et obtestor, vt, etc. Cic. Je te prie autant qu'il m'est possible de prier.
    \
        Gestu oraui fugam. Ouid. Je priay par signes qu'ils m'aidassent à me sauver et m'enfuir.
    \
        Causam orare. Terent. Plaider sa cause.

    Dictionarium latinogallicum > oro

  • 11 oro

    Svensk-ryskt lexikon > oro

  • 12 Oro-ta

    Oro-ta ¹ post., syn.: Ot-ta, Oro-un, Oro - в /into: Su oro-ta wakka o. - Налей воды в котелок. / Put some water into the pot.// Cise or-un ahup=an ro! - Давайте войдем в дом. / Let's enter into the house.
    --------
    Oro-ta ² post. → Un²

    Айну-русско-английский словарь > Oro-ta

  • 13 oro

    nm
    gold n
    oro en lingotes gold bullion

    Spanish-English Business Glossary > oro

  • 14 orǫdьje

    orǫdьje Grammatical information: n. io
    Old Church Slavic:
    orǫdije (Supr.) `business, affair' [n io]
    Russian:
    orúdie `instrument, tool, gun' [n io]
    Czech:
    orudí `instrument' [n io]
    Polish:
    orędzie `proclamation, message' [n jo]
    Serbo-Croatian:
    òrūžđe `instrument, organ' [n jo];
    òrūžje `weapons' [n jo];
    Čak. oružjȇ (Vrgada) `weapons' [n jo];
    Čak. orũžje (Orbanići) `weapons' [n jo]
    Slovene:
    orǫ̑dje `instrument, organ' [n jo]
    Bulgarian:
    orắdie `instrument, artillery' [n io]
    Indo-European reconstruction: h3ebhi-rondʰ-??

    Slovenščina-angleščina big slovar > orǫdьje

  • 15 oro

    ōro, āvī, ātum, āre [ os I ]
    2) юр. защищать (causam C, L, T); вести ( litem C)
    3)
    а) просить, молить (aliquem aliquid T, V etc.; aliquid alicui Ter etc.)
    per omnes deos aliquem o. H — заклинать кого-л. всеми богами
    o. veniam alicui rei O — извиняться за что-л.
    oro (te, vos) C, L, Sen etc. — прошу, пожалуйста, послушай(те)

    Латинско-русский словарь > oro

  • 16 oro

    oro oro, avi, atum, are просить, молить

    Латинско-русский словарь > oro

  • 17 oro

    oro oro, avi, atum, are говорить

    Латинско-русский словарь > oro

  • 18 oro negro

    oil
    * * *
    black gold, oil

    Spanish-English dictionary > oro negro

  • 19 oro antico

    oro antico
    old gold
    \
    →  oro

    Dizionario Italiano-Inglese > oro antico

  • 20 oro bianco

    oro bianco
    white gold
    \
    →  oro

    Dizionario Italiano-Inglese > oro bianco

См. также в других словарях:

  • oro — (Del lat. aurum). 1. m. Elemento químico de núm. atóm. 79. Metal escaso en la corteza terrestre, que se encuentra nativo y muy disperso. De color amarillo brillante e inalterable por casi todos los reactivos químicos, es el más dúctil y maleable… …   Diccionario de la lengua española

  • oro — sustantivo masculino 1. (no contable) Au. Elemento químico metálico, amarillo brillante, muy dúctil, maleable y resistente a la oxidación, que se usa en joyería: pendientes de oro, pepitas de oro, lingote de oro, reloj de oro, oro de ley, chapado …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Oro (desambiguación) — Oro (del latín aurum) puede referirse a: Contenido 1 Química 2 Geografía 3 Música 4 Color 5 Deportes …   Wikipedia Español

  • Oro-Medonte —   Township   Rural scene near Mount St. Louis Motto: Proud Heritage, Exciting Future …   Wikipedia

  • Oro — means gold in Italian and Spanish. Oro may refer to: Places Oro, Estonia, a village in Estonia Orø, an island in Denmark In music: Oro (song), the Serbian entry in the 2008 Eurovision Song Contest Óró A Live Session, an album by Irish musician… …   Wikipedia

  • Oro (Gott) — Oro ist eine Gottheit des polynesischen Pantheons. Die Verehrung von Oro war, obwohl nicht auf allen Inseln mit gleicher Intensität praktiziert, ein bedeutender Kult der Gesellschaftsinseln des 17. und 18. Jahrhunderts, insbesondere von Tahiti… …   Deutsch Wikipedia

  • Oro (Street Fighter) — Oro Series Street Fighter First game Street Fighter III Voiced by Kan Tokumaru Takashi Matsuyama (3rd Strike) Fictional profile …   Wikipedia

  • Oro español — puede hacer referencia a: Cualquier oro que, por proceder de España o estar relacionado con ella, sea adjetivado como español. El oro obtenido en minas españolas, especialmente por los pueblos prerromanos (Tartessos, iberos, celtas, etc.) y por… …   Wikipedia Español

  • Oro-Medonte 77's — City Guthrie, Ontario, Canada League Greater Metro …   Wikipedia

  • Oro de Jalisco — Voller Name Club Deportivo Oro de Jalisco Gegründet 1923 Stadion …   Deutsch Wikipedia

  • Oro Solido — Oro Solido[1] ist eine Gruppe dominikanischer Merenguemusiker. Sie wurden zu einem feststehenden Begriff in der Stilrichtung Merengue, einige ihrer Titel wurden in der Filmmusik verwendet und seit 1995 wird die Musik der Band sehr häufig auf… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»